کد مطلب:227801 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:241

در زمان هارون
موضع گیری امام علیه السلام در برابر هارون مانند موضع گیری پدر بزرگوارشان امام كاظم علیه السلام بود و هرگز حكومت هارون را تأیید نكردند. ایشان پس از شهادت امام كاظم علیه السلام، امامت و دعوت خود را آشكار ساختند، بی پروا به رهبری امت پرداختند، هرگونه كمك به دولت عباسی را تحریم نمودند و فرمودند: كمك به آن ها و كارمند شدن در ادارات آن ها و كوشش برای تأمین نیازهای آنان، معادل كفر است. [1] .

جو سیاسی جامعه در زمان هارون، چنان خفقان آور بود كه حتی برخی از صمیمی ترین یاران امام از این صراحت و بی پروایی بر جان ایشان بیمناك بودند.

«صفوان بن یحیی» می گوید: امام رضا علیه السلام پس از رحلت پدر



[ صفحه 40]



سخنانی فرمودند كه ما بر جان ایشان ترسیدیم و عرض كردیم مطلبی بزرگ را آشكار كرده اید؛ ما بر شما از این طاغوت «هارون» بیمناكیم.

فرمودند: «هر چه می خواهد تلاش كند، راهی بر من ندارد.» [2] .

و همچنان شد كه امام فرمودند، زیرا هارون هرگز فرصت نیافت خطری متوجه امام سازد و بالاخره به جهت اغتشاشاتی كه در شرق ایران رخ داد، هارون مجبور شد خود با سپاهیانش به سوی خراسان برود و در راه بیمار شد و در 193 هجری در طوس از دنیا رفت و اسلام و مسلمین از وجودش ایمن شدند. [3] .


[1] وسائل الشيعه، ج 12، ص 138.

[2] كافي، ج 1 ص 487.

[3] پيشواي هشتم، مؤسسه در راه حق، ص 19.